24 Graden, het beloofd een heerlijk zonnige zondag te worden. Vooraf de route rond een stuwmeer gespot met schitterende viewpoints en heerlijk steile klimmetjes, in de Belgische Ardennen natuurlijk. Meer dan 700 zwetende hoogtemeters en een lengte van 20.9km doet de beenspieren goed. Mijn herder Hera gaat natuurlijk mee, ’s ochtends om 04.45 de wekker gezet want we willen om 6u vertrekken. Even snel een broodje ei in elkaar geflanst, ontbijten is echt wel nodig als je een hike met Mike van 5 tot 6 uur doet.
Navigatie aan en gaan met die banaan
Hond in het harnas, korte broek, sportshirt, Camelbak, eten, hondenvoer.. Check! Oja DEET! Check! Na ongeveer 2 uurtjes rijden komen we aan bij Plopsa Coo, je weet wel dat kinderpretpark. Plopperdeplopperdeploop! Uitstappen, joekel aanlijnen, Camelbak op men rug en mijn Garmin op standje hiken. Ideaal zo kan ik precies bij houden hoe hard ik loop, het aantal hoogtemeters en het calorieverbruik bijhouden. Je kunt nog veel meer bijhouden maar daarover meer in mijn blog over de Garmin Fenix 5 plus.
1e Klim
Na ongeveer 3 km begint de eerste klim, ik had op de gps al gezien dat dit een stevige zou zijn, maar je ziet natuurlijk niet op wat voor ondergrond je naar boven moet. Een zandpad met veel losse stenen, niet voor de minste in dit geval. Na een meter of 100 zie ik dat het pad door de struiken naar boven gaat, er staat een bordje bij van een mountainbikeroute dus ik denk, dat valt gelukkig mee. NOT! We gaan steiler en steiler, ik moet zelfs mijn voeten anders neerzetten om grip te blijven houden met de ondergrond. Weer een paar 100 meter verder komen we op een soort plateau, even rusten, drinken en mijn thermoshirt uit doen. Veel te warm dat ding. Ik hang ‘m maar aan mijn broek als handdoek om mijn kale hoofd zo af en toe te ontdoen van de waterval van Coo. Mijn maatje Mike laat nog even op zich wachten, na ong. 40 seconden is ook hij op het plateau. Nog een klein stukje minder steil klimmen en we kunnen even genieten van het uitzicht op het hoogste punt van de route op 494 meter. Een klim van ruim 250 meter, lekker hoor!
Langs nog een stuwmeer
Op de navigatie zie ik een stuwmeer verschijnen, mooi dacht ik. Ik vind water altijd wel mooi en gezellig maar helaas. Er stond een hek voor en achter dat hek was een dijk, geen water te zien helaas. Ik moest het doen met enkel mijn verbeelding dat daar een mooi water lag.
We lopen een stuk naar benden en komen weer wat mooie viewpoints tegen. Voor de rest van de route wisselt het af, smalle trails door het bos, open velden met koeien en een heel mooi plaatsje Trois pont. Daar zakken we even onderuit op een terrasje en nemen om het af te maken even een heerlijke Trippel Karmeliet. Wordt vervolgd…..
Het biertje
Hadden we die maar gelaten haha. We lopen nog een stuk over de stoep, we komen nog langs een mooie brug en moeten op een gegeven moment oversteken, een druk tunneltje door en linksaf omhoog. We horen de ronkende motoren van de auto’s en motoren nog achter ons. Ik veeg mijn hoofd nog een keer af met mijn thermoshirt en begin met de klim. Niet zo steil, maar dat biertje helpt niet zullen we maar zeggen. Leuk pad omhoog, met een erg afwisselend parcours. Ons laatste deel van de route gestart!
Op de navigatie zie ik dat we nog 4 km moeten, we verhogen het tempo een beetje en het laatste stuk omhoog trek ik nog even een sprintje, om het af te leren! We zien nog een leuke toren waar we nog even naar boven klimmen en eenmaal boven worden we nog beloond met dit prachtige uitzicht. Wel jammer van al die schreeuwende rotjong vanuit Plopsa 😛
Sprintje naar beneden
We horen het terras en bier al van ver af roepen. HIERHEEN, HIERHEEN! Als een malle rennen we naar beneden om nog even lekker af te zakken. Eenmaal neergeploft op het terras drinkt Hera nog even mijn Camalbak leeg. Ik vraag toch nog even een extra bak met water. Hondje heeft het erg warm maar koelt snel af.
Dit was weer een mooi avontuur! Beleef jij ook van deze avonturen? Vertel er over in de comments hier beneden.
